συνταυτιστής

ο, Ν [συνταυτίζω]

φρ. «συνταυτιστής οπτικομηχανικής»

φυσ. οπτικό όργανο για τη δημιουργία τεχνητού στόχου σε άπειρη απόσταση, δηλαδή δέσμης παράλληλων ακτίνων φωτός, που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο και τη ρύθμιση ορισμένων διοπτρικών οργάνων.